Η σχέση της βίας με την ψυχοπαθολογία και τα ναρκωτικά είναι ένα διαχρονικό θέμα το οποίο δεν έχει διερευνηθεί ακόμα εξ ολοκλήρου. Στην Αγγλία, περίπου το 1% των ανδρών ηλικίας 18-34 δηλώνουν μέλη συμμοριών, ποσοστό που αυξάνει σε 8,6% στην περιοχή του Hackney στο Λονδίνο.
Σε μια μελέτη (Coid et al, American Journal of Psychiatry) όπου πήραν μέρος 4.664 άνδρες του παραπάνω ηλικιακού γκρουπ, βρέθηκαν τα εξής ενδιαφέροντα αποτελέσματα:
- 85,8% είχαν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας
- 2/3 είχαν εξάρτηση από το αλκοόλ
- 57,4% ήταν εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά
- 43,2% είχαν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν
- 25,1 ήταν θετικοί σε ψυχωσικά χαρακτηριστικά
- 58,9% είχαν κάποια μορφή αγχώδους διαταραχής
Τα υψηλά ποσοστά ψυχοπαθολογίας στα μέλη συμμοριών, πολύ υψηλότερα απ’ ότι στο μέσο πληθυσμό, δεν αποδεικνύουν τίποτα περισσότερο από τις ισχυρές επιπτώσεις που έχει στην ψυχολογία ενός ατόμου το μετα-τραυματικό στρες από την άσκηση ή την έκθεση στη βία.
Το μόνο έδαφος όπου μπορούν να πατήσουν οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας στην προσπάθεια να επανεντάξουν ομαλά αυτούς τους ανθρώπους είναι ο κίνδυνος της θυματοποίησης, ο φόβος για την ζωή τους δηλαδή, που οι ίδιοι αναφέρουν και που αποτελεί το συνηθέστερο λόγο που κάποιος εγκαταλείπει μια συμμορία.
Επιμύθιο: η εγκληματικότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία, τόσο του θύματος όσο και του δράστη. Όσοι έχετε παιδιά, αναλάβετε τις ευθύνες σας. Κανένα παιδί δε γεννιέται εγκληματίας και κανείς δε γεννιέται τρελός. Στο μεγαλύτερο βαθμό τους, η καλή φυσική και ψυχική υγεία είναι στο χέρι μας. Ειδικά τώρα που γυρνάμε σε τριτοκοσμικές εποχές.
