Όταν η Τζένη τού ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος, χάρηκε. Αλλά όχι όσο θα χαιρόταν αν του το ανακοίνωνε μία βδομάδα νωρίτερα. Ήταν μια περίεργη εβδομάδα γι’ αυτόν.
Κάθε Πέμπτη έβλεπε τους φίλους του. Έβγαιναν αντροπαρέα στο μπαρ ενός φίλου. Εκείνη τη βδομάδα όμως σκέφτηκαν να αλλάξουν παραστάσεις και πήγαν σε ένα καινούριο μαγαζί στο κέντρο. Εκεί γνώρισε την Έλενα. Την κοίταζε, τον κοίταξε, συνέχισε να την κοιτάζει, του χαμογέλασε.
Το επόμενο βράδυ ξαναπήγε. Μόνος του. Δεν της αποκάλυψε ότι είναι φρεσκοπαντρεμένος. Η απιστία είναι σαν τα ναρκωτικά. Αρχίζεις τα ψέματα πριν ακόμα δοκιμάσεις. Κι όταν δοκιμάσεις την πρώτη φορά, σ’ αρέσει και θες να ξαναδοκιμάσεις. Και τότε τα ψέματα γίνονται κανόνας, μόνο που σ’ αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Πήγαινε την Τζένη στο γιατρό, έβλεπαν το μωρό στη μήτρα να μεγαλώνει, και αφού την πήγαινε σπίτι, σκαρφιζόταν ένα ψέμα και πήγαινε στην Έλενα. Όταν η Τζένη παρατήρησε την παράξενη συμπεριφορά του, αυτός είχε έτοιμη την απάντηση: Είσαι υπερβολική, αλλά είναι λογικό. Φταίνε οι ορμόνες σου. Αυτή όμως δεν έχαψε το παραμύθι και επέμεινε. Εντάξει, θα σου πω την αλήθεια. Μου ήρθε απότομα όλη αυτή η αλλαγή στη ζωή μας, με το μωρό και μ’ όλα αυτά… Απλά θέλω λίγο χρόνο για να το συνειδητοποίησω. Ξέρω ότι φέρομαι περίεργα, αλλά θα μου περάσει. Της έλεγε αλήθεια. Μπορεί να της απέκρυπτε κάποια πολύ βασικά πράγματα, αλλά αυτό δε σήμαινε ότι της έλεγε ψέματα. Έτσι το έβλεπε εκείνος…
Τη μέρα που γεννήθηκε το μωρό, ξεμωράθηκε κι αυτός. Όταν η Τζένη πήρε το γιο τους για πρώτη φορά στην αγκαλιά της, την κοίταξε και κάτι έσπασε μέσα του. Ήταν το βάζο που έπνιγε τις τύψεις του. Κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα να απεξαρτηθεί.
Τέσσερις μέρες μετά επέστρεψαν στο σπίτι τους. Σαν οικογένεια πλέον. Το ίδιο βράδυ θα έβλεπε την Έλενα για τελευταία φορά, μόνο που αυτή δε θα το ήξερε. Ήταν η τελευταία του δόση πριν την απεξάρτηση. Το επόμενο πρωί θα της έστελνε ένα μήνυμα και θα το τελείωνε.
Το επόμενο πρωί, αφού έφτασε στη δουλειά του και παρήγγειλε καφέ, πήρε το κινητό του και έστειλε στην Τζένη ένα λακωνικό μήνυμα: Σου έλεγα ψέματα. Είμαι παντρεμένος και τώρα έχω ένα παιδί. Πέρασα πολύ ωραία μαζί σου, αλλά δεν πρέπει να ξαναβρεθούμε. Καλή τύχη!
Το μεσημέρι, όταν είδε ότι η Έλενα δεν του είχε απαντήσει ακόμα, κοίταξε στις αναφορές των μηνυμάτων. Είχε παραδοθεί, αλλά όχι στην Έλενα.
Έντρομος έτρεξε στο σπίτι του. Πώς θα διόρθωνε τέτοιο λάθος; Άνοιξε την πόρτα, αλλά η Τζένη είχε ήδη φύγει. Εκτός από τα δικά της πράγματα, είχε πάρει και όλα τα πράγματα του μωρού. Πάνω στο τραπεζάκι του είχε αφήσει ένα σημείωμα:
Όταν δεν μπορείς να εκτιμήσεις αυτά που έχεις ήδη, δεν αξίζεις περισσότερα. Καλή τύχη.
