Διηγήματα

  • Διήγημα: “Η καρτ-ποστάλ”

    Εκείνο το δείπνο με τους γονείς της έμελλε να της αλλάξει τη ζωή.  Eνώ συζητούσαν για άσχετο θέμα κι η Ανέτα δοκίμαζε τη γέμιση με κουκουνάρι, ο πατέρας της αποκάλυψε …

  • Διήγημα: “Το φερμουάρ”

    Είχε χρόνο δυο μήνες να ετοιμάσει τις βαλίτσες του και όμως, το άφησε για την τελευταία μέρα.  Αναβλητικός, όπως πάντα.  Και την αίτηση για το μεταπτυχιακό τελευταία μέρα την έκανε.  …

  • Διήγημα: “Κακό σκυλί ψήφο δεν έχει”

    Θα σας πω μια ιστορία, που άκουσα πολύ μικρός, για έναν πολιτικάντη της κακιάς συφοράς! Από αυτούς της χαιρετούρας, που ανασηκώνουν το καπέλο όταν βλέπουν τις κυρίες, και σκύβουν ελαφρώς …

  • Διήγημα: “Η παρτίδα”

    Ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος που αγαπούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Τον έτρωγαν τα ξενύχτια και οι εθνικές οδοί, για να τους εξασφαλίσει τα προς το ζην. Τώρα …

  • Διήγημα: “Ένα μωρό δε φέρνει την άνοιξη”

    Όταν η Τζένη τού ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος, χάρηκε. Αλλά όχι όσο θα χαιρόταν αν του το ανακοίνωνε μία βδομάδα νωρίτερα. Ήταν μια περίεργη εβδομάδα γι’ αυτόν. Κάθε Πέμπτη έβλεπε τους φίλους …

  • Διήγημα: “Ο παπα-άθεος”

    Το σούσουρο που έγινε στο χωριό εκείνα τα Χριστούγεννα δεν είχε προηγούμενο. Πήγαν οι άνθρωποι να παρακολουθήσουν τη λειτουργία ανήμερα της γιορτής και παραλίγο να καραφλιάσουν με εκείνο τον ιερέα, …

  • Διήγημα: “Ο χαμένος θησαυρός”

    Είχε πέντε χρόνια να πάει στο Χωριό. Κατά κάποιο τρόπο, βέβαια, πήγαινε κάθε μέρα. Συρόταν μέχρι το σπίτι της, της χτυπούσε την πόρτα και περίμενε τη Λένα να του ανοίξει, …

  • Διήγημα: “O Θάνατος της Παρθένου”

    Την γνώρισα πριν δέκα χρόνια, όταν ήμουν ακόμα στο Δημοτικό. Ήταν η μεγάλη μου ξαδέρφη και είχαμε το ίδιο όνομα: Μαρία. Δεν είχε τύχει να την γνωρίσω πιο πριν –ή …

  • Ηχογραφημένα διηγήματα

    Τα audiobooks είναι πολύ διαδεδομένα στο εξωτερικό, αλλά ελάχιστα στην Ελλάδα. Εδώ θα βρείτε ηχογραφημένα διηγήματα δικά μου, από επαγγελματίες ηθοποιούν που μου έκαναν την τιμή να τα διαβάσουν με …

  • Διήγημα: “Και του χρόνου”

    Το τραπέζι, που έστρωνε κάθε χρόνο για δύο οικογένειες, είχε φέτος εφτά θέσεις αδειανές. Ο γιος και η κόρη της καθηλωμένοι με τις οικογένειές τους στο Μόναχο και στο Παρίσι. …

  • Short story: “Here’s to the next time”

    The table—set every year for two families—now had seven empty seats. Her son and daughter had stayed with their families in Munich and Paris, grounded by the virus. An invisible …

  • Διήγημα: “Σήκω-κάτσε, κάτσε-σήκω”

    Ήταν βαθιά ενοχικός άνθρωπος η Διονυσία. Αν δεν είχε κατηγορηθεί η Εύα για τη βρώση του μήλου, θα είχε αναλάβει η ίδια την ευθύνη. Την ρωτούσες τι κάνει και ένιωθε …

  • Διήγημα: “Ο πίνακας του έρωτα”

    Αυτή είναι μια πολύ σύντομη ιστορία. Όπως και η ζωή του πρωταγωνιστή της. Αν όποιος διαβάζει επιζητεί πάντα ένα κρυφό μήνυμα, δεν θα το βρει εδώ. Είναι μια απλή ιστορία, …

  • Διήγημα: “Διακοπές στην αιώνια πόλη”

    Τι το ‘θελε; Λες και δεν το ‘ξερε απ’ την αρχή ότι οι ξενέρωτοι φίλοι του θα παίρνανε σβάρνα τα μουσεία, μόλις πατούσαν το πόδι τους στη Ρώμη! Και έχει …

  • Διήγημα: “Στιγμές”

    Έπαινος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, 2003 Ξύπνημα πρωινό και δυο πλατιές δρασκελιές ως το παράθυρο.  Οι λευκές νιφάδες είναι εκεί και με περιμένουν, καθώς πέφτουν ασταμάτητα από τον αγαπημένο …

  • Διήγημα: “Λένε πως ποτέ δεν είναι αργά”

    Εκείνον τον έλεγαν Δημήτρη και εκείνη Γεωργία.  Κανείς από τους δύο δεν ήταν νέος.  Σε μία βδομάδα μπορεί να μην υπήρχε πια κανένας από τους δύο.  Αυτός ήταν εβδομήντα πέντε …

  • Διήγημα: “fb, όπως φόβος”

    Ήταν πολύ αργά. Η Κατερίνα, μόνη στο σπίτι, χάζευε στο facebook με τα φώτα σβηστά. Πάνω στη βόλτα της σε προφίλ φίλων, φωτογραφίες από το καλοκαίρι στην Τζιά, την ορκωμοσία …

  • Διήγημα: “Φτιαγμένοι από αστέρια”

    Ο παππούς του ήταν από τους πρώτους αστρονόμους της Ελλάδας. Ευτυχώς γι’ αυτόν, έφυγε νωρίς για το εξωτερικό, πριν ακόμα αρχίσουν στο χωριό να τον κοροϊδεύουν για το χειροποίητο τηλεσκόπιο …

  • Διήγημα: “A, όπως αγανάκτηση… ή αναμνήσεις”

    Μεγάλωσαν σαν φίλοι, αλλά στα δεκάξι τους έγιναν αντίζηλοι, και με την αντιζηλία τους γίνανε εχθροί. Αντικείμενο του κοινού τους εφηβικού πόθου ήταν η Ρινιώ, μια χρυσομαλλούσα, θαλασσοματούσα, αλλά κατά …

  • Διήγημα: “Μες στο σκοτάδι κρύβεται το φως”

    Σαν να το ‘χω τάμα, πηγαίνω κάθε πρωί στο Πολυτεχνείο. Βρέχει χιονίζει, πάω και επισκέπτομαι τον τάφο του Κανέλου, του μέντορα του Λουκάνικου, που ήταν ο δικός μου μέντορας. Όπως …